рассячны́
прыметнік, адносны
| рассячны́ | рассячна́я | рассячно́е | рассячны́я | |
| рассячно́га | рассячно́й рассячно́е | рассячно́га | рассячны́х | |
| рассячно́му | рассячно́й | рассячно́му | рассячны́м | |
| рассячны́ ( рассячно́га ( | рассячну́ю | рассячно́е | рассячны́я ( рассячны́х ( | |
| рассячны́м | рассячно́й рассячно́ю | рассячны́м | рассячны́мі | |
| рассячны́м | рассячно́й | рассячны́м | рассячны́х | |
Крыніцы:
	
		
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)