рассячны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. рассячны́ рассячна́я рассячно́е рассячны́я
Р. рассячно́га рассячно́й
рассячно́е
рассячно́га рассячны́х
Д. рассячно́му рассячно́й рассячно́му рассячны́м
В. рассячны́ (неадуш.)
рассячно́га (адуш.)
рассячну́ю рассячно́е рассячны́я (неадуш.)
рассячны́х (адуш.)
Т. рассячны́м рассячно́й
рассячно́ю
рассячны́м рассячны́мі
М. рассячны́м рассячно́й рассячны́м рассячны́х

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)