расстыко́ваны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. расстыко́ваны расстыко́ваная расстыко́ванае расстыко́ваныя
Р. расстыко́ванага расстыко́ванай
расстыко́ванае
расстыко́ванага расстыко́ваных
Д. расстыко́ванаму расстыко́ванай расстыко́ванаму расстыко́ваным
В. расстыко́ваны
расстыко́ванага
расстыко́ваную расстыко́ванае расстыко́ваныя
расстыко́ваных
Т. расстыко́ваным расстыко́ванай
расстыко́ванаю
расстыко́ваным расстыко́ванымі
М. расстыко́ваным расстыко́ванай расстыко́ваным расстыко́ваных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)