расстыко́ваны
прыметнік, адносны
| расстыко́ваны | расстыко́ваная | расстыко́ванае | расстыко́ваныя | |
| расстыко́ванага | расстыко́ванай расстыко́ванае |
расстыко́ванага | расстыко́ваных | |
| расстыко́ванаму | расстыко́ванай | расстыко́ванаму | расстыко́ваным | |
| расстыко́ваны расстыко́ванага |
расстыко́ваную | расстыко́ванае | расстыко́ваныя расстыко́ваных |
|
| расстыко́ваным | расстыко́ванай расстыко́ванаю |
расстыко́ваным | расстыко́ванымі | |
| расстыко́ваным | расстыко́ванай | расстыко́ваным | расстыко́ваных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)