расстыкава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. расстыку́ю расстыку́ем
2-я ас. расстыку́еш расстыку́еце
3-я ас. расстыку́е расстыку́юць
Прошлы час
м. расстыкава́ў расстыкава́лі
ж. расстыкава́ла
н. расстыкава́ла
Загадны лад
2-я ас. расстыку́й расстыку́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час расстыкава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)