расстыкава́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. расстыку́юся расстыку́емся
2-я ас. расстыку́ешся расстыку́ецеся
3-я ас. расстыку́ецца расстыку́юцца
Прошлы час
м. расстыкава́ўся расстыкава́ліся
ж. расстыкава́лася
н. расстыкава́лася
Загадны лад
2-я ас. расстыку́йся расстыку́йцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час расстыкава́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)