расстыкава́ны
прыметнік, адносны
| расстыкава́ны | расстыкава́ная | расстыкава́нае | расстыкава́ныя | |
| расстыкава́нага | расстыкава́най расстыкава́нае |
расстыкава́нага | расстыкава́ных | |
| расстыкава́наму | расстыкава́най | расстыкава́наму | расстыкава́ным | |
| расстыкава́ны ( расстыкава́нага ( |
расстыкава́ную | расстыкава́нае | расстыкава́ныя ( расстыкава́ных ( |
|
| расстыкава́ным | расстыкава́най расстыкава́наю |
расстыкава́ным | расстыкава́нымі | |
| расстыкава́ным | расстыкава́най | расстыкава́ным | расстыкава́ных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)