расстрэ́л
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| расстрэ́л | расстрэ́лы | |
| расстрэ́лу | расстрэ́лаў | |
| расстрэ́лу | расстрэ́лам | |
| расстрэ́л | расстрэ́лы | |
| расстрэ́лам | расстрэ́ламі | |
| расстрэ́ле | расстрэ́лах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)