расстры́га

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. расстры́га расстры́гі
Р. расстры́гі расстры́г
Д. расстры́гу расстры́гам
В. расстры́гу расстры́г
Т. расстры́гам расстры́гамі
М. расстры́гу расстры́гах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)