расстро́йка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| расстро́йка | расстро́йкі | |
| расстро́йкі | расстро́ек | |
| расстро́йцы | расстро́йкам | |
| расстро́йку | расстро́йкі | |
| расстро́йкай расстро́йкаю |
расстро́йкамі | |
| расстро́йцы | расстро́йках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)