расстрачы́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. расстрачу́ расстро́чым
2-я ас. расстро́чыш расстро́чыце
3-я ас. расстро́чыць расстро́чаць
Прошлы час
м. расстрачы́ў расстрачы́лі
ж. расстрачы́ла
н. расстрачы́ла
Загадны лад
2-я ас. расстрачы́ расстрачы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час расстрачы́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)