расскуба́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| расскуба́нне | |
| расскуба́ння | |
| расскуба́нню | |
| расскуба́нне | |
| расскуба́ннем | |
| расскуба́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)