рассе́чына
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| рассе́чына | рассе́чыны | |
| рассе́чыны | рассе́чын | |
| рассе́чыне | рассе́чынам | |
| рассе́чыну | рассе́чыны | |
| рассе́чынай рассе́чынаю |
рассе́чынамі | |
| рассе́чыне | рассе́чынах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)