рассакрэ́чанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| рассакрэ́чанне | |
| рассакрэ́чання | |
| рассакрэ́чанню | |
| рассакрэ́чанне | |
| рассакрэ́чаннем | |
| рассакрэ́чанні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)