распіра́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| распіра́нне | распіра́нні | |
| распіра́ння | распіра́нняў | |
| распіра́нню | распіра́нням | |
| распіра́нне | распіра́нні | |
| распіра́ннем | распіра́ннямі | |
| распіра́нні | распіра́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)