распушчэ́ннік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. распушчэ́ннік распушчэ́ннікі
Р. распушчэ́нніка распушчэ́ннікаў
Д. распушчэ́нніку распушчэ́ннікам
В. распушчэ́нніка распушчэ́ннікаў
Т. распушчэ́ннікам распушчэ́ннікамі
М. распушчэ́нніку распушчэ́нніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)