распупы́шыць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. распупы́шыць распупы́шаць
Прошлы час
м. распупы́шыў распупы́шылі
ж. распупы́шыла
н. распупы́шыла
Дзеепрыслоўе
прош. час распупы́шыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)