распука́ць

‘набухаць, набрыньваць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. распука́е распука́юць
Прошлы час
м. распука́ў распука́лі
ж. распука́ла
н. распука́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час распука́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)