распузаце́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. распузаце́ю распузаце́ем
2-я ас. распузаце́еш распузаце́еце
3-я ас. распузаце́е распузаце́юць
Прошлы час
м. распузаце́ў распузаце́лі
ж. распузаце́ла
н. распузаце́ла
Загадны лад
2-я ас. распузаце́й распузаце́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час распузаце́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)