распужа́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. распужа́ю распужа́ем
2-я ас. распужа́еш распужа́еце
3-я ас. распужа́е распужа́юць
Прошлы час
м. распужа́ў распужа́лі
ж. распужа́ла
н. распужа́ла
Загадны лад
2-я ас. распужа́й распужа́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час распужа́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)