распрыго́ніць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. распрыго́ню распрыго́нім
2-я ас. распрыго́ніш распрыго́ніце
3-я ас. распрыго́ніць распрыго́няць
Прошлы час
м. распрыго́ніў распрыго́нілі
ж. распрыго́ніла
н. распрыго́ніла
Загадны лад
2-я ас. распрыго́нь распрыго́ньце
Дзеепрыслоўе
прош. час распрыго́ніўшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)