распрыго́ньванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| распрыго́ньванне | |
| распрыго́ньвання | |
| распрыго́ньванню | |
| распрыго́ньванне | |
| распрыго́ньваннем | |
| распрыго́ньванні | 
Крыніцы:
	
		
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)