распрыго́жыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. распрыго́жу распрыго́жым
2-я ас. распрыго́жыш распрыго́жыце
3-я ас. распрыго́жыць распрыго́жаць
Прошлы час
м. распрыго́жыў распрыго́жылі
ж. распрыго́жыла
н. распрыго́жыла
Загадны лад
2-я ас. распрыго́ж распрыго́жце
Дзеепрыслоўе
прош. час распрыго́жыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)