распрацо́ўка

‘праца’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. распрацо́ўка распрацо́ўкі
Р. распрацо́ўкі распрацо́вак
Д. распрацо́ўцы распрацо́ўкам
В. распрацо́ўку распрацо́ўкі
Т. распрацо́ўкай
распрацо́ўкаю		 распрацо́ўкамі
М. распрацо́ўцы распрацо́ўках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)