распрану́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. распрану́ распранё́м
2-я ас. распране́ш распраняце́
3-я ас. распране́ распрану́ць
Прошлы час
м. распрану́ў распрану́лі
ж. распрану́ла
н. распрану́ла
Загадны лад
2-я ас. распрані́ распрані́це
Дзеепрыслоўе
прош. час распрану́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)