распля́жыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. распля́жу распля́жым
2-я ас. распля́жыш распля́жыце
3-я ас. распля́жыць распля́жаць
Прошлы час
м. распля́жыў распля́жылі
ж. распля́жыла
н. распля́жыла
Загадны лад
2-я ас. распля́ж распля́жце
Дзеепрыслоўе
прош. час распля́жыўшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)