расплыта́ць
‘распластаць, расцягнуць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| расплыта́ю | расплыта́ем | |
| расплыта́еш | расплыта́еце | |
| расплыта́е | расплыта́юць | |
| Прошлы час | ||
| расплыта́ў | расплыта́лі | |
| расплыта́ла | ||
| расплыта́ла | ||
| Загадны лад | ||
| расплыта́й | расплыта́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| расплыта́ўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)