распланава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| распланава́нне | |
| распланава́ння | |
| распланава́нню | |
| распланава́нне | |
| распланава́ннем | |
| распланава́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)