распараджэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| распараджэ́нне | распараджэ́нні | |
| распараджэ́ння | распараджэ́нняў | |
| распараджэ́нню | распараджэ́нням | |
| распараджэ́нне | распараджэ́нні | |
| распараджэ́ннем | распараджэ́ннямі | |
| распараджэ́нні | распараджэ́ннях | 
Крыніцы:
	
		
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)