раскірэ́чыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. раскірэ́чу раскірэ́чым
2-я ас. раскірэ́чыш раскірэ́чыце
3-я ас. раскірэ́чыць раскірэ́чаць
Прошлы час
м. раскірэ́чыў раскірэ́чылі
ж. раскірэ́чыла
н. раскірэ́чыла
Загадны лад
2-я ас. раскірэ́ч раскірэ́чце
Дзеепрыслоўе
прош. час раскірэ́чыўшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)