раскіду́шка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| раскіду́шка | раскіду́шкі | |
| раскіду́шкі | раскіду́шак | |
| раскіду́шцы | раскіду́шкам | |
| раскіду́шку | раскіду́шак | |
| раскіду́шкай раскіду́шкаю |
раскіду́шкамі | |
| раскіду́шцы | раскіду́шках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)