раскіда́льшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
раскіда́льшчык | раскіда́льшчыкі | |
раскіда́льшчыка | раскіда́льшчыкаў | |
раскіда́льшчыку | раскіда́льшчыкам | |
раскіда́льшчыка | раскіда́льшчыкаў | |
раскіда́льшчыкам | раскіда́льшчыкамі | |
раскіда́льшчыку | раскіда́льшчыках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)