раскіда́льніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
раскіда́льніца | раскіда́льніцы | |
раскіда́льніцы | раскіда́льніц | |
раскіда́льніцы | раскіда́льніцам | |
раскіда́льніцу | раскіда́льніц | |
раскіда́льніцай раскіда́льніцаю |
раскіда́льніцамі | |
раскіда́льніцы | раскіда́льніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)