раскупо́рванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| раскупо́рванне | |
| раскупо́рвання | |
| раскупо́рванню | |
| раскупо́рванне | |
| раскупо́рваннем | |
| раскупо́рванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)