раскуне́жыць
‘распесціць каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| раскуне́жу | раскуне́жым | |
| раскуне́жыш | раскуне́жыце | |
| раскуне́жыць | раскуне́жаць | |
| Прошлы час | ||
| раскуне́жыў | раскуне́жылі | |
| раскуне́жыла | ||
| раскуне́жыла | ||
| Загадны лад | ||
| раскуне́ж | раскуне́жце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| раскуне́жыўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)