раскуме́кваць
‘разбіраць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| раскуме́кваю | раскуме́кваем | |
| раскуме́кваеш | раскуме́кваеце | |
| раскуме́квае | раскуме́кваюць | |
| Прошлы час | ||
| раскуме́кваў | раскуме́квалі | |
| раскуме́квала | ||
| раскуме́квала | ||
| Загадны лад | ||
| раскуме́квай | раскуме́квайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| раскуме́кваючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)