раскуме́каць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. раскуме́каю раскуме́каем
2-я ас. раскуме́каеш раскуме́каеце
3-я ас. раскуме́кае раскуме́каюць
Прошлы час
м. раскуме́каў раскуме́калі
ж. раскуме́кала
н. раскуме́кала
Загадны лад
2-я ас. раскуме́кай раскуме́кайце
Дзеепрыслоўе
прош. час раскуме́каўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)