раскума́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. раскума́ю раскума́ем
2-я ас. раскума́еш раскума́еце
3-я ас. раскума́е раскума́юць
Прошлы час
м. раскума́ў раскума́лі
ж. раскума́ла
н. раскума́ла
Загадны лад
2-я ас. раскума́й раскума́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час раскума́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)