раскуляшэ́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. раскуляшэ́е раскуляшэ́юць
Прошлы час
м. раскуляшэ́ў раскуляшэ́лі
ж. раскуляшэ́ла
н. раскуляшэ́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час раскуляшэ́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)