раскула́чванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| раскула́чванне | |
| раскула́чвання | |
| раскула́чванню | |
| раскула́чванне | |
| раскула́чваннем | |
| раскула́чванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)