раскудла́чаны
прыметнік, адносны
| раскудла́чаны | раскудла́чаная | раскудла́чанае | раскудла́чаныя | |
| раскудла́чанага | раскудла́чанай раскудла́чанае |
раскудла́чанага | раскудла́чаных | |
| раскудла́чанаму | раскудла́чанай | раскудла́чанаму | раскудла́чаным | |
| раскудла́чаны ( раскудла́чанага ( |
раскудла́чаную | раскудла́чанае | раскудла́чаныя ( раскудла́чаных ( |
|
| раскудла́чаным | раскудла́чанай раскудла́чанаю |
раскудла́чаным | раскудла́чанымі | |
| раскудла́чаным | раскудла́чанай | раскудла́чаным | раскудла́чаных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)