раско́шніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. раско́шніца раско́шніцы
Р. раско́шніцы раско́шніц
Д. раско́шніцы раско́шніцам
В. раско́шніцу раско́шніц
Т. раско́шніцай
раско́шніцаю		 раско́шніцамі
М. раско́шніцы раско́шніцах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)