раско́шнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| раско́шнік | раско́шнікі | |
| раско́шніка | раско́шнікаў | |
| раско́шніку | раско́шнікам | |
| раско́шніка | раско́шнікаў | |
| раско́шнікам | раско́шнікамі | |
| раско́шніку | раско́шніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)