расклы́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
расклы́чаны | расклы́чаная | расклы́чанае | расклы́чаныя | |
расклы́чанага | расклы́чанай расклы́чанае |
расклы́чанага | расклы́чаных | |
расклы́чанаму | расклы́чанай | расклы́чанаму | расклы́чаным | |
расклы́чаны ( расклы́чанага ( |
расклы́чаную | расклы́чанае | расклы́чаныя ( расклы́чаных ( |
|
расклы́чаным | расклы́чанай расклы́чанаю |
расклы́чаным | расклы́чанымі | |
расклы́чаным | расклы́чанай | расклы́чаным | расклы́чаных |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)