раскле́йшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
раскле́йшчык | раскле́йшчыкі | |
раскле́йшчыка | раскле́йшчыкаў | |
раскле́йшчыку | раскле́йшчыкам | |
раскле́йшчыка | раскле́йшчыкаў | |
раскле́йшчыкам | раскле́йшчыкамі | |
раскле́йшчыку | раскле́йшчыках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)