расквіта́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| расквіта́нне | |
| расквіта́ння | |
| расквіта́нню | |
| расквіта́нне | |
| расквіта́ннем | |
| расквіта́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)