расквяці́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. расквячу́ расквяці́м
2-я ас. расквяці́ш расквеціце́
3-я ас. расквяці́ць расквяця́ць
Прошлы час
м. расквяці́ў расквяці́лі
ж. расквяці́ла
н. расквяці́ла
Загадны лад
2-я ас. расквяці́ расквяці́це
Дзеепрыслоўе
прош. час расквяці́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)