раскво́льваць

‘зрабіць каго-небудзь больш кволым; выклікаць пачуццё міласэрнасці (расквольваць сэрца)’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. раскво́льваю раскво́льваем
2-я ас. раскво́льваеш раскво́льваеце
3-я ас. раскво́львае раскво́льваюць
Прошлы час
м. раскво́льваў раскво́львалі
ж. раскво́львала
н. раскво́львала
Загадны лад
2-я ас. раскво́львай раскво́львайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час раскво́льваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)