раскве́чаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. раскве́чаны раскве́чаная раскве́чанае раскве́чаныя
Р. раскве́чанага раскве́чанай
раскве́чанае
раскве́чанага раскве́чаных
Д. раскве́чанаму раскве́чанай раскве́чанаму раскве́чаным
В. раскве́чаны (неадуш.)
раскве́чанага (адуш.)
раскве́чаную раскве́чанае раскве́чаныя (неадуш.)
раскве́чаных (адуш.)
Т. раскве́чаным раскве́чанай
раскве́чанаю
раскве́чаным раскве́чанымі
М. раскве́чаным раскве́чанай раскве́чаным раскве́чаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)