раскватарава́ны
прыметнік, адносны
раскватарава́ны | раскватарава́ная | раскватарава́нае | раскватарава́ныя | |
раскватарава́нага | раскватарава́най раскватарава́нае |
раскватарава́нага | раскватарава́ных | |
раскватарава́наму | раскватарава́най | раскватарава́наму | раскватарава́ным | |
раскватарава́ны ( раскватарава́нага ( |
раскватарава́ную | раскватарава́нае | раскватарава́ныя ( раскватарава́ных ( |
|
раскватарава́ным | раскватарава́най раскватарава́наю |
раскватарава́ным | раскватарава́нымі | |
раскватарава́ным | раскватарава́най | раскватарава́ным | раскватарава́ных |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)