раска́янне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
раска́янне | |
раска́яння | |
раска́янню | |
раска́янне | |
раска́яннем | |
раска́янні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
раска́янне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
раска́янне | |
раска́яння | |
раска́янню | |
раска́янне | |
раска́яннем | |
раска́янні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)