расканто́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. расканто́ўка
Р. расканто́ўкі
Д. расканто́ўцы
В. расканто́ўку
Т. расканто́ўкай
расканто́ўкаю
М. расканто́ўцы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)